Prokurator generalny Illinois Kwame Raoul opublikował raport z nazwiskami katolickich duchownych oskarżonych o wykorzystywanie seksualne dzieci, którzy nie zostali publicznie wymienieni przez diecezje stanu Illinois. Przygotowanie raportu zajęło 4 lata.
Zawiera on prawie 700 stron i wymienia 451 duchownych katolickich, którzy mieli molestować seksualnie 1 997 dzieci we wszystkich sześciu diecezjach w Illinois. Prokurator Raoul zaznaczył, że nadużyć mieli się dopuszczać aż przez siedem dekad od 1950 roku. Spośród 451 wymienionych księży i innych duchownych, 330 z nie żyje. Przed rozpoczęciem dochodzenia opublikowano 103 nazwiska księży we wszystkich sześciu diecezjach naszego stanu, którzy seksualnie wykorzystywali dzieci. Spośród 348 nowych nazwisk wymienionych w raporcie, biuro Raoula stwierdziło, że diecezje wskazały na 149 duchownych, których Kościół rzekomo uznał za niepodlegających ich wytycznym. „W zakresie, w jakim duchowni pełnili posługę w archidiecezji i mieli znaczący kontakt w szkołach lub w inny sposób – uznaliśmy, że częścią naszego dochodzenia jest ujawnienie każdego duchownego, który molestował dzieci” – powiedział Raoul. Metropolita Chicago, kardynał Blase Cupich stwierdził po opublikowaniu raportu, że mężczyźni ci nie podlegają nadzorowi diecezji. Raoul zaznaczył, że chociaż w większości przypadków czyny te uległy przedawnieniu to jednak publikuje raport w imię „publicznej odpowiedzialności”. „Dekady decyzji i polityki katolickich przywódców pozwoliły tym sprawcom wykorzystywania seksualnego dzieci ukrywać się a nawet w dalszym ciągu mieć styczność ze społeczeństwem. Ponieważ termin postawienia ich przed sądem upłynął, wiele osób, wobec których duchowni dopuścili się molestowania seksualnego nigdy nie doczeka się sprawiedliwości w sensie prawnym. Mam nadzieję, że niniejszy raport rzuci światło zarówno na tych, którzy naruszyli swoje stanowiska i zaufanie, by wykorzystywać niewinne dzieci, jak i hierarchów kościelnych, którzy tuszowali te nadużycia. Sprawcy ci mogą nigdy nie zostać pociągnięci do odpowiedzialności przed sądem, ale poprzez wymienienie ich tutaj, intencją jest zapewnienie publicznej odpowiedzialności i pewnej miary uzdrowienia ocalałym, którzy od dawna cierpią w milczeniu” – czytamy w raporcie.
