W rankingu popularnosci polskich rozglosni, które za czasów istnienia PRL nadawaly swe audycje z zagranicy, Radio France International znane w skrócie jako RFI pozostawalo wprawdzie w tyle za najbardziej znana i sluchana rozglosnia polska Radia Wolna Europa i Glosem Ameryki, ale niemniej jednak mialo spore grono wiernych sluchaczy, preferujacych francuskie spojrzenie na swiat i francuska kulture. I podczas gdy Wolna Europa i Glos Ameryki zakonczyly swe nadawanie po tym jak Polska uzyskala niepodleglosc i umocnila sie w swej niezaleznosci, Radio France Internationale wciaz nadawalo. Jego korespondenci wystepowali tez na falach publicznego Polskiego Radia. Jednak wiadomo bylo, ze koniec jest bliski. W poniedzialek 15 lutego po wielomiesiecznej batalii o przetrwanie polska sekcja Radia France Internationale definitywnie zakonczyla swoja dzialalnosc. Tym samym zamyka sie trwajaca blisko 30 lat historia redakcji. Nadajaca po polsku redakcje zamknieto — wraz z piecioma innymi sekcjami jezykowymi RFI — w nastepstwie zakrojonej na duza skale restrukturyzacji tej publicznej rozglosni. W polowie stycznia ubieglego roku dyrekcja francuskiego radia zdecydowala, ze wskutek powaznych trudnosci finansowych w calej rozglosni prace straci okolo 200 osób, czyli jedna piata z ponad tysiaca zatrudnionych. 18 grudnia ubieglego roku RFI nadalo swa ostatnia audycje po polsku, ale funkcjonowala nadal polskojezyczna strona internetowa RFI. W koncu stycznia biezacego roku zakonczono tez aktualizowanie strony internetowej sekcji polskiej. Archiwa radiowe RFI zostana wkrótce przekazane Polskiemu Radiu i paryskiemu Instytutowi Literackiemu „Kultura” w Maisons-Laffitte. Liczne archiwalne nagrania z ostatniego cwiercwiecza beda tez dostepne przez czas nieokreslony w internecie. Mozna tam posluchac m.in. wielu reportazy i wywiadów ze slynnym zalozycielem paryskiej "KULTURY" Jerzym Giedroyciem oraz osobami zwiazanymi z legendarnym osrodkiem emigracji polskiej w podparyskiej miejscowosci Maisons-Laffitte. Wsród innych ciekawych nagran sa tam uwiecznione wypowiedzi wybitnych ludzi kultury, goszczacych niegdys we Francji, w tym Czeslawa Milosza, Tadeusza Kantora czy Antoniego Slonimskiego. Znalezc mozna równiez malo znane relacje, np. z audiencji polskich twórców kultury u papieza Jana Pawla II w 1983 roku czy z wizyty Lecha Walesy w Paryzu na zaproszenie prezydenta Francois Mitterranda w grudniu 1988 roku.
Historia audycji w jezyku polskim w publicznym radiu francuskim siega lat 30. ubieglego wieku. W latach 50. audycje cieszyly sie w Polsce duzym powodzeniem, dostarczajac rodakom w kraju wolna od cenzury informacje. W 1974 roku polska redakcja zostala jednak po raz pierwszy zlikwidowana w nastepstwie przeksztalcen we francuskim radiu. Wspólczesna redakcja polska RFI powstala w burzliwych okolicznosciach 17 grudnia 1981 roku, a wiec kilka dni po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce. Jak wspomina odchodzacy szef redakcji RFI Jerzy Sowinski, stalo sie tak dzieki inicjatywie Leszka Talki i innych przedstawicieli francuskiej Polonii. Decyzje podjeto na najwyzszym szczeblu wladz Francji — w otoczeniu ówczesnego prezydenta Mitterranda. W okresie stanu wojennego i pózniej, polskie audycje nadawane z Francji staly sie dla Polaków jednym ze zródel informacji niezaleznej i wiarygodnej. Ceniono je za wyrazny styl, daleki od narodowej martyrologii. Zdaniem satyryka Jacka Fedorowicza, sekcja polska RFI byla „w czasach stanu wojennego najlepszym polskojezycznym radiem nadawanym z zagranicy”. „RFI pozwalalo sobie wtedy nawet na zarty, na lekka forme, a my bedacy w opozycji wlasnie w takim klimacie zylismy, to byla nasza obrona przeciw komunizmowi i temu co sie dzialo dookola” — wspominal po latach Fedorowicz w wypowiedzi dla RFI. Ale trudno sie godzic z satyrykiem Fedrorowiczem, bo Polakom w owym czasie nie bylo do zartów. Po upadku systemu komunistycznego w 1989 roku charakter audycji polskich w RFI znaczaco sie zmienil. Od tego czasu wieksza uwage rozglosnia zwracala na problematyke swiatowa widziana z Paryza i problemy integracji europejskiej. Wiele miejsca poswiecano takze zyciu kulturalnemu we Francji i udzialowi w nim polskich twórców.
