Trwajaca od z góra pieciu lat wojna w Iraku, a takze wojna w Afganistanie, spowodowaly, ze w spoleczenstwie amerykanskim odrodzil sie pacyfizm. To pochodzace z laciny slowo uzywane jest w odniesieniu do ruchu spoleczno-politycznego propagujacego pokój i potepiajacego wojne bez wzgledu na jej przyczyne. Uosobieniem obecnego amerykanskiego ruchu pacyfistycznego jest pani Cindy Sheehan, która po raz pierwszy zwrócila na siebie uwage przed 4 laty, gdy jej syn Casey zginal w Iraku. Cindy rozbila kamping przed ranczo prezydenta Busha w Teksasie, protestujac przeciw wojnie, przeciw posylaniu na smierc mlodych Amerykanów. Domagala sie, aby prezydent Bush wytlumaczyl jej, dlaczego musial zginac jej syn. Jej protest wywolal zainteresowanie mediów i tysiecy przeciwników wojny. Od tego czasu pani Sheehan byla kilkakrotnie aresztowana podczas demonstracji pokojowych, odbyla spotkania z kontrowersyjnymi osobistosciami jak zaprzysiegly wróg Georga Busha – prezydent Venezueli Hugo Chavez. A ostatnio Sheehan postanowila ubiegac sie o wybór do Izby Reprezentantów i to z tego samego okregu wyborczego w San Francisco, z którego zasiada w Kongresie USA przewodniczaca Izby pani Nancy Pelosi. Najbardziej znana amerykanska pacyfistka postanowila byc poslem niezaleznym. Zbiera podpisy niezbedne do umieszczenia jej na liscie wyborczej, a na potrzeby kampanii ma juz zgromadzone 100 tys. dolarów. Cindy Sheehan twierdzi, ze obecnie ruch antywojenny jest bardzo podzielony, ludzie czuja sie sfrustrowani. Trudno oczekiwac, by przez 5 lat ogien plonal z ta sama sila… Istnieja jednak takie grupy jak „Answer”, które nadal organizuja akcje protestacyjne. Wielu przedstawicieli ruchu pacyfistycznego sprzymierzylo sie z Partia Demokratyczna i uwaza, ze nie nalezy robiæ zbytniego halasu. Twierdza, ze nie bedzie to mialo dobrego wplywu na wybory. Cindy Sheehan odciela sie przed rokiem od demokratów. Uwaza, ze w sprawie wojny w Iraku Demokraci zdradzili pacyfistów. A poczatek konca tego ruchu nastapil, gdy demokraci zdobyli wiekszosc miejsc w Kongresie. Czesc pacyfistów przylaczyla sie do nich i rozsadzila ruch od srodka. Demokraci obiecywali, ze zrobia wszystko, co w ich mocy, aby wycofac wojska z Iraku, a zamiast tego poparli kilka razy przyznanie funduszy na wojne. W koncu sprzymierzyli sie z obozem prezydenta Georga Busha.
W ciagu ubieglego roku zmienil sie sposób postrzegania wojny przez Amerykanów. Wielu z nich uwaza, ze wyslanie dodatkowych oddzialów do Iraku okazalo sie skuteczne. Cindy Sheehan twierdzi, ze w tym przypadku widac wplyw mediów, które stworzyly taki mit. Prasa znajdujaca sie pod kontrola wielkich korporacji, przytaczajaca niegdys bez konca slowa Busha na temat broni masowego razenia dzis przekazuje takie przeslanie. Prawda jest jednak inna: w Iraku codziennie gina ludzie, miedzy innymi amerykanscy zolnierze. Przemoc stala sie tam chlebem powszednim. Miliony Irakijczyków przezywaja koszmar. Wojna byla i nadal jest katastrofa, do tego dochodzi jeszcze gleboki kryzys gospodarczy, który wlasnie przechodzimy. Bush ponosi za to podwójna odpowiedzialnosc – twierdzi czolowa amerykanska pacyfistka i wyraza nadzieje, ze wejdzie do Kongresu i uda sie jej tam przeglosowac impeachment (postawienie prezydenta w stan oskarzenia). A jesli nie, postara sie, by po tym wszystkim, co zrobil, nie powrócil do spokojnego zycia na swoim ranczo w Teksasie. W opinii pani Sheehan George Bush i Dick Cheney powinni odpowiedziec przed miedzynarodowym trybunalem za zbrodnie wojenne. Najpierw jednak przed pania Sheehan niezmiernie trudne zadanie – chce ona wysadzic z fotela przewodniczaca Izby Reprezentantów Nancy Peolosi, która z racji pelnionego urzedu nalezy do scislej czolówki polityków amerykanskich. Wojujaca na slowa, ale tez na glosy wyborcze pacyfistka twierdzi, ze od czasu, gdy Nancy Pelosi zostala przewodniczaca Izby Reprezentantów, jedyna rzecz, jaka sie zajmuje, to ochrona korporacji wspierajacych prezydenta Busha. Zupelnie stracila kontakt z wyborcami ze swego okregu, a oni glosowali na nia wierzac, ze bedzie starala sie przeforsowac harmonogram wycofywania wojsk z Iraku. W listopadzie bedzie musiala rozliczyc sie ze swych niespelnionych obietnic przedwyborczych. I wtedy zobaczymy…
Pani Sheehan twierdzi, ze postanowila startowac w wyborach, poniewaz jest przekonana, ze bedzie w stanie odebrac Nancy Pelosi jej jej mandat. Co wiecej, Cindy Sheehan uwaza, ze jej kandydatura odpowiada wyraznym oczekiwaniom postepowych wyborców znad Zatoki San Francisco. Ludzie chca realnych zmian w Kongresie, a nie takiej farsy, jaka obserwowalismy przez kilka ostatnich miesiecy. Za zaangazowanie w ruch antywojenny Sheehan zaplacila – jak mówi – bardzo wysoka cene w zyciu osobistym. Chciala sie nawet wycofac ze swej dzialalnos ci. Ale ostatecznie doszla do wniosku, ze nie wystarczy angazowac sie w ruch antywojenny. Trzeba walczyc od wewnatrz i dlatego kandyduje do Kongresu. Co do kandydatów do nominacji prezydenckiej Partii Demokratycznej to twierdzi ona, ze miala okazje rozmawiac z Barkiem Obama. Pani Sheehan uwaza, iz on publicznie potepia wojne, ale jego dzialania zmierzaja w cakiem innym kierunku. Glosowal za przyznaniem funduszy na wojne w Iraku, a w decydujacym momencie ugial sie przed administracja G. Busha. Cindy Sheehan spotkala sie takze z Hillary Clinton i po tym spotkaniu pozostalo jej przykre wrazenie, bo pani Clinton powiedziala jej wtedy cos takiego, ze przez wzglad na pamiec jej poleglego w Iraku syna trzeba utrzymac okupacje Iraku… Czolowa amerykanska pacyfistka uwaza, ze wojska nie zostana wycofane, niezaleznie od tego, kto zasiadzie w Bialym Domu. John McCain zapowiedzial, ze Ameryka pozostanie w Iraku przez sto lat. Do rodzin poleglych zolnierzy Sheehan ma poslanie – radzi im, by nie pograzali sie w bólu i zalu. Niedawno glosno bylo o kobiecie, która w Iraku stracila meza i dwóch synów. Najlatwiej jest poddac sie rozgoryczeniu i odpowiedziec agresja. Musimy jednak myslec przede wszystkim o irackich dzieciach, które juz od dawna zyja w kregu przemocy… Agresja nigdy nie jest wlasciwym rozwiazaniem. Rozwiazaniem moze byc tylko sprawiedliwosc – przekonuje amerykanska pacyfistka nr 1 – Cindy Sheehan.
