W piatek 22 lipca z Londynu nadeszla, dla odmiany, dobra wiadomosc. W tamtejszym sadzie, gdzie toczyl sie proces o znieslawienie wytoczony kolorowemu amerykanskiemu magazynowi Vanity Fair, zajmujacemu sie sensacjami z zycia ludzi slawnych, przez znanego polskiego rezysera Romana Polanskiego, zapadl korzystny dla niego wyrok. Lawa przysieglych orzekla bowiem, ze to co napisal Vanity Fair o rzekomym flircie Polanskiego w restauracji na Manhattanie 36 lat temu, bylo znieslawieniem slawnego filmowca. W zwiazku z tym sad wydal wyrok zasadzajacy odszkodowanie w wysokosci 50 tysiecy funtów, czyli 87,700 dolarów, oraz czesciowy zwrot kosztów sadowych poniesionych przez rezysera. Polanski jest jednym z nielicznych Polaków, któremu udalo zrobic sie kariere w Hollywood. Slawe jadnak nie zawdziecza jedynie filmom, ale równiez dramatycznemu i nieraz skandalicznemu zyciu. W 1969 roku zostala zamordowana przez gang Charlesa Mansona jego zona Sharon Tate, a w 1977 r. Polanski zostal oskarzony o gwalt na trzynastoletniej dziewczynce i uciekl z Ameryki. Od tamtej pory nigdy nie wrócil do USA i wszystkie swoje filmy realizuje za granica.
Rodzice Polanskiego wrócili z Francji do Polski dwa lata przed wybuchem II Wojny Swiatowej. W czasie wojny oboje zostali wzieci do obozów koncentracyjnych. Mlodemu Romanowi udalo sie uciec z getta i prze okres wojny mieszkal z wieloma katolickimi rodzinami. W 1945 roku ponownie polaczyl sie z ojcem, który wyslal go do szkoly technicznej. Jednak mlody Polanski juz wtedy wiedzial, ze w zyciu chce zajmowac sie filmem. W 1948 r. zwiazal sie z zespolem teatralnym wystepujacym w krakowskim radiu, a nastepnie z Panstwowym Teatrem Mlodego Widza . Na duzym ekranie zadebiutowal w 1953 roku w epizodzie w jednej z nowel skladajacych sie na obraz "Trzy opowiesci" Konrada Naleckiego. W 1954 r. Andrzej Wajda powierzyl mu epizod mlodocianego chuligana w glosnym "Pokoleniu". Polanskiemu nie udalo sie dostac do szkoly teatralnej, postanowil wiec zdawac do Lódzkiej Szkoly Filmowej na Wydzial Rezyserii. Z aktorstwa jednak nigdy tak naprawde nie zrezygnowal. W 1962 roku zrealizowal "Nóz w wodzie", pierwszy polski film nie poswiecony wydarzeniom wojennym. Film ten zostal potepiony przez wladze. Równiez prasa zle ocenila tresc i bohaterów. Za granica jednak film zostal oceniony bardzo dobrze i zostal wyrózniony licznymi nagrodami, w tym w Wenecji, a takze pierwsza dla kina polskiego nominacja do Oscara. Polanski zdawal sobie sprawe, ze w Polsce nie bedzie mógl realizowac swojej wizji, wyjechal wiec do Francji. W Paryzu poznal Gerarda Bracha, z którym wkrótce zaczal wspólpracowac przy filmach. Wraz z nim napisal scenariusz do kolejnych filmów: "Wstret" i "Matnia". Filmy te zrealizowane w Anglii zodbyly odpowiednio srebnego i zlotego Niedzwiedzia na festiwalu w Berlinie. W 1968 roku Polanski wyjechal do Hollywood, gdzie nakrecil psychologiczny thiller "Dziecko Rosemary" (1968). Film odniósl oszalamiajacy sukces, zarówno kasowy, jak i artystyczny (m.in. Oscar dla Ruth Gordon za drugoplanowa role oraz nominacja dla samego Polanskiego za najlepszy scenariusz-adaptacje). Uznany tez zostal za klasyke filmowego horroru i protoplaste gatunku filmu satanicznego. W 1969 roku, po brutalnym mordzie na jego zonie Sharon Tate, Polanski powrócil do Europy. Do pracy w filmie rezyser powrócil dopiero w 1971 roku realizujac w Wielkiej Brytanii swój najbardziej krwawy obraz – "Tragedie Makbeta" wedlug Szekspira. Na Wyspach film zostal oceniony bardzo dobrze, z krytyka jednak spotkal sie w USA. Dopiero film "Chinatown", który zostal nominowany w 11 kategoriach do Oscara (w tym za najlepszy film i rezyserie) przywrócil Polanskiemu dawny blask. Film ten mógl stac sie zaczatkiem wielkiej kariery w Hollywood dla Polanskiego, jednak w 1978 roku wytoczono mu proces o uwiedzenie nieletniej. Chcac uniknac wyroku Polanski opuscil Stany Zjednoczone i wrócil do Europy. W 1979 roku zrealizowal film "Tess". Film byl próba odpowiedzia na oskarzenia, opowiadal historie kobiety mówiacej o gwlacie, fizycznym i psychicznym. Film ten spotkal sie z bardzo goracym przyjeciem krytyki i nagrodzony zostal 3 Oscarami (zdjecia, scenografia i kostiumy) oraz 3 Cezarami (najlepszy film francuski, rezyseria i zdjecia). Jego kolejny film "Piraci" (1986) w którym jeden z epizodów zagral Wladyslaw Komar, zostal chlodno oceniony przez krytyków, jadnak dwa lata pózniej rezyser odniósl kolejny sukces realizujac pelen napiecia dreszczowiec "Frantic" (1988) z udzialem Harrisona Forda i Emmanuelle Seigner (poslubil ja w 1989 r.). W 2001 Polanski zrelizowal swoje najwieksze dzielo "Pianiste" wedlug pamietników Wladyslawa Szpilmana, kompozytora, który przezyl getto. Film zostal nagrodzony 7 Oscarami, a sam Polanski otrzymal statuetke za rezyserie.
Co tak bardzo poruszylo Polanskiego, któremu przeciez nie obce sa skandale, ze postanowil zaskarzyc Vanity Fair ? Otóz magazyn ten utrzymywal w swym artykule, ze w sierpniu 1969 roku, w drodze na pogrzeb swej zony Sharon Tate, zamordowanej w Kalifornii przez grupe bandytów, Polanski zatrzymal sie w Nowym Jorku i tam w restauracji Elaine na Manhattanie uwodzil skandynawska modelke obiecujac jej, ze zrobi z niej nowa Sharon Tate. Sad orzekl, ze magazyn Vanity Fair nie byl w stanie udowodnic, ze do takiego incydentu istotnie doszlo. W oswiadczeniu wydanym w Paryzu Polanski wyrazil zadowolenie z wyroku sadu, dodajac, ze to co napisal Vanity Fair w 2002 roku nie moglo ujsc bezkarnie. Polanski zaskarzyl Vanity Fair w Wielkiej Brytanii, a nie w USA poniewaz prawo brytyjskie jest w takich przypadkach bardziej przychylne osobom wystepujacym z oskarzeniem. Polanski wystapil w sadzie za posrednictwem lacza video, na ogromnym ekranie ustawionym w Sali, gdzie toczyl sie proces. Przyznal, ze jego zycie seksualne bylo bardzo bujne, ale pamiec jego zony –Sharon Tate, zamordowanej w ósmym miesiacu ciazy jest dla niego swieta i nigdy nie wykorzystywal jej imienia, jak to utrzymywal Vanity Fair w celu podbojów seksualnych. Naczelny redaktor Magazynu Vanity Fair bronil swego pisma powolujac sie na sprawy techniczne. Wskazal, ze Polanski mieszka we Francji i pozwal magazyn wydawany w Stanach Zjednoczonych do sadu w Wielkiej Brytanii. Wyrazil tez zdziwienie, ze Polanski uznany w Stanach Zjednoczonych za przestepce poniewaz spal z 13-letnia dziewczyna moze uwazac wspomniany artykul za znieslawiajacy. Na korzysc Polanskiego zeznawala aktorka Mia Farrow, która stwierdzila, ze smierc Sharon Tate pograzyla Polanskiego w neislychanem bólu i zalobie i nie bylby on w stanie myslec o uwodzeniu kogokolwiek. Sam Polanski kilkakrotnie plakal w czasie zeznan. Tymczasem modelka, ktora Polanski mial uwodzic – Norwezka Beattie Telle wprawdzie nie zeznawala w procesie, ale w opubliowanym wywiadzie dla londynskiego magazynu The Mail on Sunday, powiedziala, ze Polanski jej nie tylko nie uwodzil, ale nawet z nia nie rozmawial. Patrzyl tylko na nia, -”… byc moze przypominalam mu jego zamordowana zonê” powiedziala Beatty Telle.