Polonia w korytarzu?

Czy liczna Polonia w Wietrznym Mieście pozwoli się zepchnąć do korytarza? Wielu z nas nazwa ulicy nie przeszkadza. Często nie zwracamy uwagi na nazwy ulic w Wietrznym Mieście. Ważna jest jakość, stan dłuższych arterii, tras, szczególnie po zimie. W jakim celu walczymy o zmiany nazw ulic? Aby polskich bohaterów uhonorować tu, gdzie żyjemy, aby pamiętać. Mamy więc odcinek im. Generała Władysława Andersa w nazwie części ulicy N. Milwaukee Ave od Maine do Oakton Ave w Niles. W Wietrznym Mieście znajduje się też pół mili im. Lecha Kaczyńskiego w pobliżu West Belmont Ave i North Central. Jest też skrzyzżowanie im. Powiśla Dąbrowskiego w okolicy N. Harlem Ave i W. Belmont Ave. Są też polskie nazwy ulic czy skwerów w innych punktach miasta, szczególnie tam, gdzie mieszka albo przebywa społeczność polonijna. Od pewnego czasu działacze polonijni zabiegają o umieszczenie na skwerku przy ulicach: W. Division, N. Milwaukee oraz N. Ashland Ave, nazwy: The Polish Triangle, Trójkąt Polonijny. Kto o to walczy w urzędzie Wietrznego Miasta albo w urzędach Schiller Park, Elmwood Park, Niles? Jakie opłaty stosują urzędy w tych sprawach? Na stanowiskach decyzyjnych w urzędach miejskich, stanowych czy federalnych nie spotkamy Amerykanów polskiego pochodzenia. Do wyborów najczęściej nie kandydują nasi przedstawiciele, więc i życzenia, prośby naszej społeczności w Wietrznym Mieście osiągają znaczenie drugorzędne. Tym bardziej wypada docenić projekt zaopatrzenia nową nazwą odcinka ulicy North Milwaukee. Pełna nazwa projektu, to: The Polish Heritage CORRIDOR! Nie było innego pomysłu, jak „korytarz”? Czy nikomu przy zdrowych, niekoniecznie patriotycznych zmysłach nie przyszło nic bardziej poprawnego do głowy? Czy w ten sposób uwiecznimy pozycję Polonii w Wietrznym Mieście? W języku polskim i nie tylko, wyraz „korytarz” kojarzy się z miejscem tymczasowym, przejściowym, stosujemy go, kiedy czekamy np.: na wejście do konsula po wizę albo do sekretariatu dyrektora szkoły, nie mówiąc o korytarzu szpitala, sądu czy zakładu karnego. Pod każdą szerokością geograficzną korytarz jest punktem, w którym nikt nie chce przebywać dłużej niż musi. Kto interesuje się stosunkami między narodami, np.: między Polską a Niemcami, ten zna złowieszcze żądanie ustanowienia korytarza, które Niemcy wystosowały względem Rzeczypospolitej przed drugą wojną światową. Nawet, jeśli młode pokolenie w Wietrznym Mieście nie zna historycznych aspektów „korytarza”, to dziadkowie albo rodzice potrafią przybliżyć ten temat. I uzasadnić dlaczego nie będą korzystać i polecać naprzykład usług zlokalizowanych przy ulicy „Korytarza Dumnej Polonii” w Wietrznym Mieście! Kto bez wahania zaufa firmie usług turystycznych w „Korytarzu”? Nawet jeśli byłby to korytarz z wygodnymi fotelami, z możliwością obejrzenia telewizji czy wypicia darmowej wody, kawy, etc. Niebagatelne znaczenie wykazuje odniesienie „korytarza” do dziedzictwa Polonii. Czy wielowiekowe osiągnięcia Polonii na Ziemi Wielkiej Ameryki mają kojarzyć się z korytarzem? Kto chce nas tam zepchnąć? A może w wyniku braku zainteresowania tematem sami przygotowujemy miejsce w korytarzu, bo salon, pokój czy spa zajmują inni? Do kogo zanosić prośby, wnioski, zażalenia bez uprzedniej rejestracji online? Cieszmy się więc wolnością wyboru nazwy, na razie poza „korytarzem”. Niebawem powinniśmy przekonać się, czy petycje o ustalenie nazwy innej niż „korytarz” znajdą uznanie u decydentów, czy zostaną odrzucone wraz z projektem uwiecznienia wielowiekowych dokonań Polonii w Wietrznym Mieście nową nazwą części N. Milwaukee Ave na odcinku od downtown do Niles.